- Chyba nie powinnam z tobą rozmawiać - powiedziała cicho.

Zgodnie z umową tylko Rainie tego dnia ubrała się w mundur. Sanders i policjanci z
kabury. Czarny żakiet skutecznie kamuflował wybrzuszenie.
że dokładnie liczę... - Tu zaczęła wymachiwać rękami. - Wielki Boże!
stać teraz i natychmiast, niezależnie od konsekwencji.
osiemset dolców na ubezpieczenie na milion dolarów, na wypadek błędów
poruszały się. Strasznie, ale to strasznie chciał wiedzieć, co ona w takiej chwili mówi.
trudniejsze zadanie. Bazując na poczuciu winy, rzecz jasna dużo łatwiej człowiekiem
mówiąc szczerze, jest beznadziejnym starym prykiem i gdyby mógł, wprowadziłby z
dużej, przesadnie białej przestrzeni.
– Nie żartuj, naprawdę? – Zmuszała się do beztroskiego tonu, jak gdyby ucinali sobie
ramionami. - Glenda, zobacz sama. W pewnej liczbie spraw zwracają się do
Rainie spakowała rzeczy na trzy dni i dorzuciła do nich swojego glocka
- Matka nienawidziła jego pracy.
biedni, że większość policjantów pracuje ochotniczo. A jeśli już dostajemy jakieś pieniądze,

najbliższymi. Może za tydzień lub dwa.
- Nie rozumiem, o czym pani mówi. W tych okolicach jedna ulica jest
dla niej wszystkiego, co najlepsze. Dalibyśmy jej... cały świat, gdyby to było
sprawy ich syna bynajmniej nie z dobroci serca. Sandy podejrzewała, że facet bierze pięćset
40
Wtorek, 15 maja, 14.43
nie wróżyło dobrze.
zostawić ślad gdzieś głęboko, gdzie nawet ona, taki twardziel, czuła się bezbronna. Wiedziała,
że oprowadza ją po miejscu zbrodni, wskazując dyskretnie, ale skutecznie,
– Nadal bez zmian – poinformował detektyw, otwierając kolorową teczkę, i też rozdał
Richard znów próbował się podnieść. Widziała, jak jego wzrok pada na odebrany
Kiedy telefon stojący na stoliku wreszcie zadzwonił, Rainie omal nie wyskoczyła
Takie jest życie.
1965 roku też miała włączony sygnał. Okolicznymi ulicami nadjeżdżały z niebezpieczną
pełne szkół kucharskich, centrów sztuki i różnych życiowych dziwolągów.